Οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται

Για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό

Μέσα από τα τραγούδια είναι πιο εύκολο να εκφραστούμε, να δείξουμε τι αισθανόμαστε, αν αισθανόμαστε, να μαγευτούμε και να μαγέψουμε. Ειδικά όταν έρχεται η στιγμή να πρέπει ή να θες να εκφράσεις το πιο δυνατό συναίσθημα, την αγάπη τότε ένα τραγούδι σου λύνει τα χέρια και... τη γλώσσα.

Μια καντάδα, μια αφιέρωση στο ραδιόφωνο, ένα σιγομουρμούρισμα στη διάρκεια ενός χορού ή κάτι πιο "μοντέρνο" όπως ένα postarisma στο τοίχο ή ένα tagarisma στα σχόλια ενός τραγουδιού είναι ο ιδανικός τρόπος να ξεκινήσεις την εξομολόγηση.

Η αγάπη άλλωστε δεν χάνεται. Μπορεί να χαθούν οι άνθρωποι αλλά όχι το συναίσθημα. Και όπως λέει και το τραγουδάκι "Μάτια που δεν βλέπονται γρήγορα λησμονιούνται" αλλά "Οι έρωτες καρδιά μου δεν πεθαίνουν μα κοιμούνται, για να μπορούν κρυφά να κοροϊδεύουν τον καιρό". Έτσι όταν ξαναβρεθούν όλα τα παλιά ξεχνιούνται και οι δύο αυτές ψυχές γίνονται ξανά ένα. Χάνονται στη δύνη του έρωτα, στη τρέλα του πάθους, στην αγαλλίαση που νιώθουν όταν είναι μαζί. Γίνονται ασπίδα απέναντι σε όλους και σε όλα, γίνονται άτρωτοι ικανοί να αντιμετωπίσουν τα πάντα.

Και μπορεί ο καιρός να περάσει και να χαθούν ξανά, να αλλάξουν ζωές, να διαλέξουν διαφορετικούς δρόμους ωστόσο ποτέ δεν μπορούν να σταματήσουν να αγαπιούνται το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να... "κοροϊδέψουν τον καιρό".

Μυρτώ

                                     sketch created by Katerina Detsika

Θεατής ή Ηθοποιός;

Ο καιρός περνάει, ο χρόνος τρέχει και εμείς εκεί στο ίδιο πάντα θέατρό, άλλες φορές ως θεατές και άλλες ως ηθοποιοί. Η ζωή είναι το έργο και εμείς καλούμαστε είτε να το παρακολουθήσουμε είτε να συμμετέχουμε σε αυτό. Δεν το επιλέγουμε, απλά μας δίνεται η εντολή. Ένα έργο που ξεκινάει με κλάμα, έχει στιγμές χαράς, αγωνίας, ευτυχίας, αγάπης, έκπληξης αλλά και πόνου, απελπισίας, στεναχώριας, μετάνοιας και μοναξιάς. 

Υπάρχουν μέρες που δεν αντέχουμε ούτε να παίζουμε αλλά ούτε και να βλέπουμε αυτό το έργο. Θέλουμε να κυλήσει ο χρόνος, να αλλάξει αυτή η πράξη. Συνήθως είναι είτε οι στιγμές που γινόμαστε θεατές και δεν μας δίνετε το δικαίωμα να έχουμε ενεργό δράση σε κάτι σημαντικό, σε κάτι που θεωρούμε "λάθος" είτε οι στιγμές που ως ηθοποιοί πια πρέπει να παίξουμε έναν ρόλο που δεν μας ταιριάζει, δεν τον θέλουμε.

Και στις δύο περιπτώσεις αργά ή γρήγορα δυστυχώς θα χρειαστεί να καταπατήσουμε κάποιες από τις αξίες που έχουμε, θα αναγκαστούμε να παρατήσουμε κάποια όνειρα που είχαμε θέσει και να κάνουμε αυτό που έχει προγραμματιστεί να γίνει. 
Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα πρέπει να σταματήσουμε να προσπαθούμε, να αγωνιζόμαστε, να έχουμε αξίες, όνειρα και ιδανικά. Ναι, ότι είναι να γίνει θα γίνει αλλά τουλάχιστον θα έχουμε την συνείδησή μας ήσυχη ότι εμείς αντισταθήκαμε!
Μυρτώ

Λίγο από χειμώνα

Σιγά σιγά το καλοκαίρι φτάνει στο τέλος του. Μπάνια, θάλασσα, διακοπές, ξεκούραση και... ζέστες αποτελούν πλέον παρελθόν. Τα κεφάλια μέσα κρατώντας τις ωραίες ξέγνοιαστες στιγμές και κάνοντας και πάλι όνειρα και σχέδια για το επόμενο καλοκαίρι.

Έτσι ξυπνάς ένα ωραίο πρωί με το παράθυρο να είναι ανοιχτό και εσένα σκεπασμένο με το κουβερτάκι που μέχρι τότε ήταν παραπεταμένο στην άκρη. Το αεράκι έχει δροσίσει το χώρο, ο ήλιος δεν λάμπει τόσο και σύννεφα έχουν κάνει την εμφάσισή τους θυμίζοντας σου ότι ήρθε η ώρα να πλησιάσεις πιο κοντά στο άτομο που έχεις δίπλα σου. Να χωθείς στην αγκαλιά του. Να νιώσεις την ζεστασιά που εκπέμπει το κορμί του. 

Είναι η τέλεια μέρα για να μην σηκωθείς από το κρεβάτι. Χαλάρωσε, άραξε και απόλαυσε την ηρεμία. Δες τις κουρτίνες να κουνιούνται αφήνοντας τις λίγες ηλιαχτίδες να εισβάλουν στο χώρο. Δυο μάτια αγουροξυπνημένα σε κοιτούν και σου χαρίζουν το πιο όμορφο χαμόγελο μαζί με την πιο γλυκιά καλημέρα.  Δυο χέρια τεντώνονται και σε αρπάζουν σφίγγοντας σε. Ένα φιλί επισφραγγίζει την ευτυχία που νιώθεις κάνοντας σε να παρακαλάς να παγώσει ο χρόνος. 

Νέες σκέψεις και νέα όνειρα γεμίζουν το μυαλό σου. Όνειρα χειμωνιάτικα αυτή τη φορά. Σκέφτεσαι ζεστά χουχουλιάρικα πρωινά, αναμμένα τζάκια ζεστό καφέ μουντές κρύες μέρες και ζεστές αγκαλιές. Όλα τόσο ειδυλλιακά αλλά και λίγο μακρινά. 

Αυτή η εποχή καταλήγει να γίνεται μια εσωτερική μάχη με τον εαυτό σου. Συγκρούεται το ζεστό, ηλιόλουστο και ξέγνοιαστο καλοκαίρι με τον κρύο, μουντό και χουχουλιάρικο χειμώνα. Μέτα από λίγη ώρα και ενώ το αεράκι γίνεται πιο έντονο επανέρχεσαι στο τώρα και αποφασίζεις να ζήσεις τη στιγμή απολαμβάνοντας αυτή την ενδιάμεση και μεταβατική κατάσταση. Άλλωστε το καλοκαίρι κρατάει λίγο ακόμη και ο χειμώνας σου δίνει τον απαιτούμενο χρόνο που χρειάζεσαι για προσαρμοστείς. 

Μυρτώ

Η μαγεία των παραμυθιών

Κάποια πράγματα είναι διαχρονικά. Δεν έχουν ηλικία, φύλο, εποχή. Ένα από αυτά είναι και οι ταινίες της Disney με τις οποίες μεγαλώσαμε όλοι και θα μεγαλώνουν με αυτές χιλιάδες παιδιά σε όλο τον κόσμο. Μια διαχρονική αξία, ένας μαγευτικός τρόπος να γεμίσουμε το μυαλό και τις καρδιές μας με ονειρικές εικόνες, με γλυκά συναισθήματα και τρυφερές αναμνήσεις.

Ναι ο κόσμος και η τεχνολογία προοδεύει και μαζί της και οι όμορφες ιστορίες της Disney. Τα παραμύθια ξαναγυρίστηκαν, τα γραφικά έγιναν πιο ρεαλιστικά, τα σκηνικά πιο φαντασμαγορικά, αλλά οι χαρακτήρες πάντα με την ίδια μορφή και με τα ίδια ρούχα, το story πάντα ίδιο σε κάθε εποχή σε κάθε γενιά. Κι όμως πάντα θα μας τραβάει, πάντα θα θέλουμε να τα ξαναδούμε κι ας ξέρουμε το τέλος. Πάντα θα μας συγκινούν, πάντα θα μας γαληνεύουν, θα μας ηρεμούν.

Είναι αυτές οι ιστορίες που βλέπαμε εμείς και που θέλουμε και τα παιδιά μας να βλέπουν. Είναι αυτά τα παραμύθια που θέλουμε να βλέπουμε στα όνειρά μας, είναι το ίδιο σήμα που θα αναγνωρίζουμε και η ίδια μουσική που θα μας ταξιδεύει σε άλλους κόσμους όπου οι δράκοι, οι πειρατές, οι γοργόνες, οι πρίγκιπες και οι πριγκίπισσες είναι μέρος της καθημερινότητας... είμαστε εμείς! Γιατί όπως έχει πει και ο Walt Disney: "Laugher is timeless, imagination has no age and dreams are forever."

Μυρτώ

Celine Dion & Peabo Bryson - Beauty And The Beast:

 https://www.youtube.com/watch?v=pgYEJHJXFB4

Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον... 

Πόσες ώρες δεν έχουμε φάει να αναρωτιόμαστε γιατί έγινε αυτό και πότε θα γίνει το άλλο... Πόσα δάκρυα δεν έχουμε ρίξει κάθε φορά που δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε αυτό που είχαμε βάλει στο μάτι... Άξιζε τελικά τον κόπο; Είχε νόημα όλη αυτή η ψυχοφθόρα κατάσταση που επιβάλλαμε στον εαυτό μας;

Αρκετούς αιώνες πριν από εμάς πολλοί ήταν αυτοί που το είχαν πει. Πολλά ονόματα, διάφορες ιστορίες, ένα όμως το νόημα. Άλλοι το λένε μοίρα, άλλοι πεπρωμένο, μερικοί κάρμα και κάποιοι κισμέτ. Όπως και να το πεις το αποτέλεσμα είναι ίδιο! Ότι είναι να γίνει θα γίνει! 

Μπορεί τώρα να μας φαίνεται ακατόρθωτο, κουραστικό, χωρίς νόημα, ή και τελείως αδιάφορο, όμως θα έρθει εκείνη η μοναδική στιγμή που όλα θα είναι διαφορετικά. Θα μοιάζει δεδομένο, λογικό, το πιο σωστό και η καλύτερη επιλογή. 

Είναι καλό να "συντηρούμε" κάποιες καταστάσεις, να μην γινόμαστε απόλυτοι με κάποιους ανθρώπους, να μην απορρίπτουμε κάποιες προτάσεις γιατί ποτέ δεν ξέρεις τι έχει προγραμματήσει το κάρμα σου για σένα. Μια δουλειά που δεν τρελαινόσουν μπορεί να σου ανοίξει προοπτικές για κάτι καλύτερο που ούτε το φανταζόσουν, ένας άνθρωπός που δεν θεωρούσες ότι είναι το ιδανικό για σένα μπορεί να αποδειχτεί το άλλο σου μισό και μια πρόταση που σου έκαναν αλλά εκείνη τη στιγμή τη θεώρησες ανούσια μπορεί να γίνει η ευκαιρία που πάντα αναζητούσες. Όλα είναι γραμμένα στο κισμέτ και όλα σου έρχονται για κάποιο λόγο που ίσως δεν το μάθουμε ποτέ! 

Παρόλα αυτά δεν σημαίνει ότι πρέπει να επαναπαυόμαστε σε αυτό και να σταματήσουμε να προσπαθούμε να κατακτήσουμε τους στόχους και τα θέλω μας. Όπως πολύ σοφά είπαν και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι: "Συν Αθηνά και χείρα κίνει". Κάτι αντίστοιχο έχει πει και η Τζέσικα Μπέρντ στο βιβλίο "J.R. Ward, Lover Mine", όπου αναφέρει: "Μερικά πράγματα είναι γραφτό να γίνουν, το μόνο που χρειάζεται είναι μερικές προσπάθειες για να φτάσεις σε αυτά."  Δεν χρειάζεται να γινόμαστε εμμονικοί με κάτι που θέλουμε αλλά δεν πρέπει να το θεωρούμε και δεδομένο. Λίγη προσπάθεια δεν πάει χαμένη. 

Όποιο κι αν είναι το αποτέλεσμα κάτι θα κερδίσεις. Είτε θα είναι ο στόχος σου είτε ένα μάθημα για τις επόμενες επιλογές σου. Το σημαντικότερο είναι να ζεις! Την κάθε μέρα, το κάθε λεπτό, τη κάθε στιγμή! Και θυμήσου από το πεπρωμένο κανείς δεν γλίτωσε.

Μυρτώ

Σε έναν τοίχο θα το γράψω...

Περπατάς στο δρόμο και ξαφνικά κοιτώντας τον τοίχο του κτιρίου δίπλα σου το βλέπεις. Λίγες λέξεις, ένα μήνυμα ή ένας στίχος από κάποιο ποίημα ή τραγούδι. Λίγα λόγια που θα τα κοιτάξεις, θα τα διαβάσεις, θα τα σκεφτείς. Ίσως κάτι να σου θυμίσουν και σε κάνουν να αναπολήσεις κάποιες στιγμές, ίσως σε προβληματίσουν και σε κάνουν να σκεφτείς θέματα της καθημερινότητας σου ή κάποια γεγονότα που συμβαίνουν στη χώρα ή στο κόσμο γενικότερα. Άλλες φορές πάλι μπορεί να σου θυμίσουν έναν έρωτα, έναν χωρισμό έναν αγαπημένο φίλο ή και ένα μέλος της οικογενείας σου. Όπως και να έχει κάποιο σύνθημα σε κάποιον τοίχο σίγουρα θα σε εκφράζει. Θα είναι αυτό που ήθελες να πεις και δεν είπες από φόβο ή γιατί ντράπηκες ή γιατί δεν ήσουν σίγουρος εκείνη τη στιγμή. Θα είναι αυτό που θα ήθελες ίσως να ακούσεις από κάποιον ή έστω να ξέρεις ότι το έχει γράψει κάποιο άτομο για σένα. Θα είναι το μήνυμα που ήθελες και εσύ να στείλεις, η φωνή που δεν βγήκε από το στόμα σου αλλά ακόμη ουρλιάζει στη ψυχή σου. Μια απορία που σε βασανίζει και ένας προβληματισμός που σε αφήνει άυπνο τις νύχτες.

Για κάποιους ένα σύνθημα είναι βανδαλισμός, καταστροφή ξένης περιουσίας, ανωριμότητα και κανιβαλισμός και για άλλους ένας τρόπος έκφρασης, μια μορφή τέχνης και ένα μέσο για να φέρουν πιο κοντά τους ανθρώπους. Όπως και να 'χει όμως πάντα θα είναι λίγες λέξεις που ένα πρόσωπο έγραψε για να εκφράσει όλα αυτά που δεν μπόρεσε ή δεν του επέτρεψαν να πει.
Μυρτώ

Να είναι ΑΝΤΡΑΣ...

Σίγουρα αν βγεις μια βόλτα σήμερα το βράδυ θα δεις πολλούς ωραίους να κυκλοφορούν. Ψηλούς γυμνασμένους, με μοντέρνο ντύσιμο, ιδιαίτερα κοινωνικούς, με λεφτά και με ότι άλλο προστάζει η μόδα της εποχής μας. Πόσους ΑΝΤΡΕΣ όμως θα συναντήσεις; 

Η τάση της εποχής μας επιτάσσει άντρες λίγο πιο "αδιάφορους", που νοιάζονται κυρίως για το στιλ τους, για να περάσουν καλά χωρίς πολλούς προβληματισμούς, συναισθηματισμούς και τύψεις και αντίστοιχα γυναίκες πιο ανεξάρτητες, φεμινίστριες και αγωνίστριες που ψάχνουν έναν άντρα για να περάσουν κάποιες στιγμές μαζί του χωρίς να τους δημιουργεί πολλά εμπόδια, που δεν θα τις κάνει να σκέφτονται και να προβληματίζονται ή να προσπαθούν για κάτι. Είναι όμως αυτό που πραγματικά θέλουμε ή απλά συμβιβαστήκαμε σε αυτό που μας "επέβαλλε" η σύγχρονη κοινωνία;

Πιστεύω ότι όσο κι αν προσπαθήσουν να μας βάλουν σε κάποια "καλούπια" κατά βάθος όλες οι γυναίκες πάντα θα εύχονται να βρουν έναν άντρα  με το "Α" κεφαλαίο. Έναν άντρα που θα τις κάνει να προσπαθούν να γίνουν κάθε μέρα και καλύτερες στηρίζοντας τις επιλογές τους, που θα τις βοηθούν να κατακτήσουν τους στόχους τους και να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους. Κάποιον που θα τις κάνει να νοιώθουν σαν μικρά κορίτσια αλλά και παράλληλα σαν δυναμικές γυναίκες. Θα τις κάνει να αισθάνονται ασφάλεια μέσα στη σχέση αλλά και ίσες με αυτόν κι όχι κατώτερες ή άβουλα όντα που υπάρχουν για να ικανοποιούν τα "θέλω" του. Κάποιον που θα ξέρει να διεκδικεί με πυγμή, ότι έχει αξία, όσο δύσκολο κι αν είναι. Έναν άνθρωπο που θα εκφράζει τα συναισθήματα του, τους προβληματισμούς του και τις αγωνίες του, χωρίς να φοβάται να "τσαλακωθεί" ή να ρίξει τον εγωισμό του. Κάποιον που θα τις διεκδικεί κάθε μέρα χωρίς να τις θεωρεί δεδομένες. Που θα είναι περήφανος για τη γυναίκα που έχει δίπλα του. Που δεν θα μένει στην εξωτερική εμφάνιση και θα της κρατάει το χέρι με σιγουριά όταν περπατάνε. Έναν άντρα που δεν θα γίνει άλλο ένα άτομο στη λίστα τους αλλά ο "ένας" που θα διαγράψει κάθε λίστα. Κάποιον που θα έχει μάθει να σέβεται τον συνάνθρωπο, ανεξάρτητα από το αν είναι άντρας ή γυναίκα και έχει μάθει να προσπαθεί για να κατακτήσει τους στόχους του χωρίς όμως να γίνεται χυδαίος και αγενείς. Που θα σέβεται και θα τιμά τα παντελόνια που φοράει σαν γνήσιο αρσενικό. 

Γιατί είναι ωραίο να είναι μοντέρνος, μέσα σε όλα και ευκατάστατος αλλά σίγουρα δεν είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που κάνουν έναν άντρα, ΑΝΤΡΑ!
Μυρτώ

Sketch created by Katerina Detsika