Σάββατο 18 Μαρτίου 2017

Ένα εισιτήριο στο χέρι...  
Για όλους ήρθε κάποτε η στιγμή που έγιναν ένα με κάποιο μέσο μεταφοράς, είτε αυτό ήταν λεωφορείο ή τρένο είτε ήταν πλοίο ή αεροπλάνο. Άλλοι λόγω σπουδών, άλλοι λόγω δουλειάς και άλλοι για έναν έρωτα έμαθαν απέξω όλα τα δρομολόγια, τις πιο σύντομες διαδρομές και όλα τα μέρη μεταξύ των δύο τερματικών τους σταθμών.  
Μια βαλίτσα και ένα εισιτήριο είναι αρκετά για να σε πάνε εκεί που προσμένεις ή να σε πάρουν μακριά. Είναι αρκετά για να κάνεις μια καινούρια αρχή ή να δώσεις ένα τέλος σε κάτι που μέχρι τότε θεωρούσες δεδομένο. Όπως και να 'χει είναι στοιχεία που θα σου προκαλέσουν δυνατά συναισθήματα, ενίοτε και δάκρυα, άλλες φορές χαράς και άλλες λύπης. Γιατί αν παρατηρήσεις τους ανθρώπους που περιμένουν να επιβιβαστούν ή να αποβιβαστούν, κρατώντας τα εισιτήρια στο χέρι τους, έχουν ζωγραφισμένα όλα τους τα συναισθήματα στο πρόσωπο, στα μάτια. Άλλοι μια αγωνία για κάτι καινούριο που αναμένεται να συναντήσουν, άλλοι μια χαρά για κάτι ή κάποιον που προβλέπεται να δουν και άλλοι μια θλίψη γι' αυτό που αφήνουν. 
Είναι άνθρωποι όλων των ηλικιών,  όλων των εθνικοτήτων, άντρες, γυναίκες αλλά και παιδιά. Κάποιοι ταξιδεύουν μόνοι και άλλοι με παρέες. Άλλοι με τα παιδιά τους και άλλοι με τα κατοικίδια τους. Όπως και να 'χει σε όποια κατηγορία και αν ανήκουν έχουν κάτι κοινό... ένα εισιτήριο που θα τους μεταφέρει κάπου μακριά, κάπου που κάτι διαφορετικό θα συμβεί. 
Και όλοι αυτοί που βρέθηκαν κάποτε σε αυτή την κατάσταση όσα χρόνια κι αν περάσουν πάντα θα την λησμονούν, θα αναπολούν αυτές τις στιγμές, γιατί ένα εισιτήριο μπορεί για κάποιους να σημαίνει ελευθερία και για άλλους μια μεγάλη δέσμευση αλλά σίγουρα για όλους σημαίνει ότι μια καινούρια ιστορία ξεκινά!  
Μυρτώ 
sketch created by Katerina Detsika

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου